Breng de beginsituatie in kaart en maak het probleem tastbaar
In ons vorige artikel lieten we zien waarom losse acties, zoals fruitmanden, flyers of een eenmalige workshop, vaak weinig effect hebben. Gezond gedrag op de werkvloer vraagt om een plan. Maar hoe begin je zo’n plan? Het antwoord: met urgentiebesef.
Een fruitmand tegen een burn-out voelt als een pleister op een gebroken been. Herkenbaar? De schaal met bananen blijft liggen, terwijl de Kinder Bueno in de automaat elke dag uitverkocht is. Zolang niemand het gevoel heeft dat er écht iets op het spel staat, schuift vitaliteit op de werkvloer naar de achtergrond.
De vraag is dus: hoe maak je gezondheid zó tastbaar dat het niet langer te negeren is?
Veel HR-managers herkennen dit: iedereen zegt dat vitaliteit belangrijk is, maar niemand voelt dat het nú nodig is. Het gevolg? Initiatieven verwateren en HR blijft trekken zonder steun van MT of medewerkers.
De cijfers onderstrepen het probleem:
Iemand met burn-out is gemiddeld 63 werkdagen uit de roulatie; ruim drie maanden! Ondertussen kampen bijna 50% van de Nederlanders met overgewicht, wat de kans op chronische aandoeningen vergroot. Vitaliteit is dus niet alleen een welzijnsvraagstuk, maar een keiharde economische noodzaak.
Zonder urgentie blijft een vitaliteitsbeleid vrijblijvend, en dat kost organisaties elke dag geld, energie en talent.
De eerste stap is de beginsituatie in kaart brengen. Welke uitdagingen spelen er nu? Denk aan verzuimcijfers, verloop, automaatdata of korte surveys onder medewerkers.
Een praktijkvoorbeeld: bij een IT-bedrijf bleek 78% van de medewerkers niet eens te weten welke gezonde keuzes er waren. De fruitmand bleef haast onaangeroerd, de frisdrankvoorraad was wél elke week op. Toen dit visueel werd teruggekoppeld, door letterlijk twee tafels naast elkaar te zetten met consumpties van een week, drong het pas echt door. Binnen acht weken groeide het aandeel gezonde aankopen naar 45%.
Ook een gemeente leerde dit op de harde manier. Na een eenmalige “gezonde snackweek” viel alles stil. Medewerkers grapten: “Leuk voor één week, maar nu is het weer business as usual.” Pas toen HR samen met de arbodienst de verzuimtrends liet zien én verhalen van uitgevallen collega’s deelde, kreeg men de directie mee.
En in een technologiebedrijf werd urgentie pas echt gevoeld toen een interne peiling liet zien dat 35% van de jonge talenten overwoog te vertrekken door hoge werkdruk. In combinatie met benchmark-data van concurrenten die wél stevig inzetten op wellbeing, werd de sense of urgency pijnlijk duidelijk.
De rode draad: combineer cijfers én verhalen. Data overtuigen het hoofd, verhalen raken het hart. Pas samen maken ze het probleem écht tastbaar.
Urgentie moet op alle lagen landen, maar de invalshoek verschilt:
Een nulmeting of kleine test (zoals vendingdata) kan beide groepen tegelijk overtuigen: het geeft MT bewijs en medewerkers een concreet startpunt.
Urgentiebesef ontwikkelt zich vaak stapsgewijs. We spreken van een fasering van urgentiebesef: van weinig besef, naar enig besef, naar een breed gedragen urgentie die onderdeel wordt van beleid en cultuur. Het kan helpen om te bepalen in welke fase jouw organisatie nu zit. Dat inzicht maakt duidelijk welke vervolgstap het meest effectief is.
Urgentiebesef lijkt een gevoel, maar je kunt het wel degelijk meetbaar maken. Om te bepalen in welke fase je staat, kun je letten op signalen en KPI’s die urgentiebesef meetbaar maken. Voorbeelden hiervan kunnen zijn:
Het gaat dus om een mix van harde data en zachte signalen. Meten = weten, ook als het om urgentie gaat.
Begin met een nulmeting: wat is de huidige situatie? Deel de resultaten open en eerlijk met het MT én met medewerkers. Maak urgentie zichtbaar door kleine, tastbare acties.
Een zichtbare actie kan al veel doen. Denk aan een gratis proefplaatsing van een healzzy2GO-automaat: medewerkers merken direct verschil, en de verkoopdata leveren bewijs dat gezond gedrag wél kan aanslaan.
Een HR-manager vertelde: “Toen we zagen dat 70% van de aankopen gezonder was, had ik eindelijk bewijs om door te pakken.” Zulke signalen vormen de brandstof om beleid breder te verankeren.
Belangrijk is ook voorbeeldgedrag: een medewerker doet niet wat een leidinggevende zegt, maar wat die dóet. Urgentie creëren betekent dus dat leidinggevenden zélf laten zien dat gezondheid prioriteit heeft.
Urgentiebesef is de eerste stap in het 10-stappenplan. Zonder urgentie blijven initiatieven losse flodders. Met urgentie ontstaat bewijs, draagvlak en richting.
👉 Download het gratis 10-stappenplan voor duurzaam gezond gedrag
👉 Benieuwd hoe urgentie bij jullie écht leeft? Vul onze Urgentiequiz in en ontdek binnen 2 minuten in welke fase je organisatie zit én wat de volgende stap is.
In de volgende blog duiken we in stap 2: Bouw een kernteam over hoe je draagvlak organiseert en voorkomt dat vitaliteit alleen een HR-feestje blijft.
Na urgentie en een kernteam is het tijd voor stap 3 van het 10-stappenplan: bepaal visie en koers. Een duidelijke visie voorkomt losse acties en geeft richting, houvast en energie. Leer hoe je met inspirerende doelen en thema’s vitaliteit in je organisatie concreet maakt.
Zorg voor draagvlak en stel een multidisciplinair team samen In onze vorige blog lieten we zien waarom urgentie de brandstof is voor duurzame gedragsverandering. Zonder
Breng de beginsituatie in kaart en maak het probleem tastbaar In ons vorige artikel lieten we zien waarom losse acties, zoals fruitmanden, flyers of een
Goede bedoelingen zijn een begin, maar leiden zelden tot duurzame gedragsverandering op het werk. In deze blog lees je waarom losse acties zoals fruitmanden en workshops vaak weinig effect hebben en hoe een stappenplan wél kan helpen bij het opbouwen van gezond beleid dat blijft hangen. Voor HR-managers, preventiecoördinatoren en iedereen die vitaliteit serieus wil aanpakken.
Gezonde voeding op de werkvloer wordt steeds belangrijker. Daarom is Healzzy2GO dit jaar te vinden op de Vakbeurs Facilitair & Gebouwbeheer 2025 in de Brabanthallen
